Hoe heb ik deze topper leren kennen , Wat we samen hebben mee gemaakt, En wat maakt dat juist hij mijn wereld even stil laat staan
Bijna 6 jaar geleden liep ik de sportschool binnen, Ja serieus ik ging sporten. Ondenkbaar zeker ik heb namelijk sinds de spierziekte niet echt de beste band met sporten niet zoals vroeger. Na een goed gesprek met de reumatoloog die mij dit adviseerde. Om de spierkracht die ik nog had te behouden was onderhoudend sporten heel belangrijk. Ik ging dan ook regelmatig naar de sportschool zo´n 2 a 3 keer per week. Voornamelijk voor de zonnenbank en de Sauna maar ach
Wat ik daar deed nou in het begin kwam ik om te sporten. Ik deed mee aan groepslessen als Yoga en Zumba en soms op goede dagen zelfs spinnen ,Die laatste daar moest ik altijd een dikke anderhalve week van bij komen.
Een tikkeltje te zwaar voor mij maar ik vond het wel heel erg leuk.
Maar voornamelijk cardio training wandelen op een loopband fietsen en krachttraining voor de aantal kilo’s die ik nog aan kon.
Ik weet het nog heel goed Pieter-Jan de sport leraar. Ik zit een oefening te doen op zo’n apparaat terwijl er buikspier kwartier bezig is, dit moeten jullie weten als PJ ( zo word hij liever genoemd) zijn stem verheft dan slaat deze over tot een vreselijk grappige klank. Ik werd altijd enorm afgeleid van dat buikspier kwartier niet van de prachtige spiermassa’s van de mensen die mee deden maar van de overslaande stem van PJ het was gewoon leed vermaak.
We raakte tijdens het sporten steeds meer aan de praat. En het kwam op een gesprek over iemand waar ik al een tijdje mee aan het daten was in die tijd. Ik had het gevoel dat het allemaal erg van mijn kant af moest komen en ik twijfelde of ik dat nog wel wilde en PJ moedigde mij aan om het niet op te geven. Aangezien de persoon in kwestie nog steeds wel steeds contact met mij opnam. Ik had het eigenlijk al opgegeven maar wilde het een kans geven dus die avond dat we hadden afgesproken en ik nogmaals de bevestiging voor mijzelf had dat het niks was voor mij was het voor mij ook echt klaar.
Toen ik 2 dagen later in de sportschool kwam vroeg PJ enthousiast en ? Nou niks hoor ben dr klaar mee.
Zo waren we al een aantal weken gezellig over van alles aan het kletsen want ja kletsen ben ik nou eenmaal meer afgetraind dan in sporten. Ik heb zeg maar goed ontwikkelde kaakspieren.
Tot ik hem tegen kwam op facebook van mijn oude voetbal team genootje Sietske. Hij had gereageerd op het zelfde bericht als ik dus ik nodigde hem uit.
Krijg ik in mijn facebook chat een bericht :hoe heb jij mij nou gevonden? niemand kan mij ooit vinden en jij wel... Dus ik leg het verhaal uit blijkt Sietske heel goed bevriend te zijn met hem. Hoe klein kan de wereld zijn.
We raken aan de praat en we komen op mijn wifi verbinding die heel slecht was in mijn huis. PJ kwam met tips waar ik geen kaas van had gegeten dus ik stelde voor dat het misschien slim was dat hij eerst ging kijken of ik wel een modem had etc. We spreken af dat het een goed plan is en PJ eindigd met: Ik ga effe naar de Mac een smoothies halen dus ik grap dat je goeie smoothies niet bij de Mac koopt ,maar dat ik wel een milkshake lustte ik was toen nog op dieet dus dat was een flinke cheat. PJ zegt komt goed breng ik langs maar Naomi was er ook dus die kreeg ook een smoothie.
Toen hij met de smoothies kwam hadden we het over het dagje naar het strand met de hond zwemmen samen met Naomi.
PJ en Snowy hadden duidelijk een klik en het leek hem ook wel wat om een keer met Snow zwemmen.
We spraken af op mijn vrije dag. Hij had namelijk net vakantie en ik was nog aan het werk. Het was heel gezellig. En terwijl ik met Snowy een water gevecht had op het strand verkondigde PJ dat hij mij wel zou terug pakken met een plantenspuit
Off All Things een plantenspuit haha niet onder de indruk.
Maar die had ik thuis wel dus ik had al een plan. Dit water gevecht monde thuis uit op een drijfnatte muur deur ,nieuwe tv bijna nat, bank nat naja alles wat nat kon was nat. We hebben verschrikkelijk gelachen.
Voor het eerst sinds hele lange tijd heb ik echt gelachen en me echt gelukkig gevoeld. Plezier gehad en even niet met het lege verdrietige gevoel van het uit elkaar gaan voelen. Van het een kwam het ander. En Pieter-Jan want ik vertik het om hem PJ te noemen is nooit meer weggegaan.
Onze vrienden weten allemaal het verhaal hoe Pieter-Jan mij die dag heeft ingepakt en daar lachen we nog vaak om.
We hebben altijd het gevoel gehad bij elkaar dat het goed zat en dat we op elkaar konden bouwen.
De lol die ik met hem heb die heb ik nog nooit met iemand anders gehad .
We kunnen met elkaar alles delen eerlijk zijn tegen elkaar. Maar we zijn beide nogal sterke persoonlijkheden en kunnen dan ook flink met elkaar botsen. We kunnen met elkaar ruzie maken en het gaat dan hard tegen hard maar we weten we houden zoveel van elkaar dat het altijd goed komt. We lopen niet weg voor problemen maar praten er over en zelfs in mijn diepste dalen zoeken we hulp als het even niet meer gaat.
Sinds die dag is er veel gebeurd in onze levens. PJ ging bij de sportschool weg en liet mij zijn sollicitaties uitvoeren want hij had er gewoon geen zin in. En ik was na een aantal weken een rondhangende gamende man die niks uitvoerde wel zat in mijn huis.
Daarom besloot ik te solliciteren bij Plukon. Pj wist niet wat hij er van moest denken en was eigenlijk een beetje gepikeerd dat ik overal op gesolliciteerd had in plaats van alleen op sportinstructeur beroepen en brandweer beroepen maar hij ging naar het gesprek.
Eenmaal daar kreeg hij een hele enthousiaste manager die grote plannen had voor zijn neus en hij mocht mee lopen in de hele fabriek. PJ kwam iedere dag enthousiaster terug en vertelde hele verhalen.
Over zijn collega Mark die ik ondertussen ook heb leren kennen en Samantha die nu een stel zijn. Over van alles. Hij is zo op zijn plek daar hij krijgt kansen en plezier.
Aan de andere kant was er mijn carrière het ging slecht met mij mijn spieren hadden een flinke klap en achteruitgang en ik stopte met werken in de zorg. En we gingen in diezelfde tijd verhuizen naar een appartement van ons samen. We verhuisde naar de Jan Gooskaai en ik kwam door hele vervelende omstandigheden helemaal thuis te zitten we raakte in heel goed contact met onze buren. Stuk voor stuk onwijs lieve gezellige mensen. Het gezamenlijk terras was in die tijd mijn overlevingskracht .
Ze gaven mij gezelligheid had ik nodig ik had het er heel moeilijk mee dat ik niet meer werkte en PJ was nou eenmaal veel van huis. Jenny , Samantha en Carolien werden in die tijd goede maatjes van me we spraken elkaar veel en met Jenny kon ik heerlijk samen haken en eten. Ik werd zwanger van Jayson.
Hij ging mee naar bijna alle gesprekken
PJ zijn werk ging prima en hij kreeg zelfs een vast contract. In die tijd ging het met mij emotioneel gezien helemaal niet goed en Pieter-Jan luidde de noodklok bij de gynaecoloog. Er kwam hulp hij ging mee naar bijna alle gesprekken iets waar ik hem oneindig dankbaar voor ben. De steun die hij mij gaf maar ook de kans om samen te groeien niet uit elkaar maar naar elkaar toe.
Met Jayson op komst vonden we toch wel dat ons appartement ondanks dat we er prima woonde te klein werd en we gingen kijken voor een koophuis. We vonden ons droomhuis in Kreileroord de hele wereld verklaarde ons voor gek. Maar wij zagen het eigenlijk wel zitten.
Een plek van ons samen om helemaal vanaf het begin te beginnen. Dat er niets was en wij er niemand kende dat maakte ons helemaal niks uit.
Toen Jayson werd geboren bleek des te meer hoe onhandig het wonen in ons kleine huis was waar laat ik de kinderwagen en die box stond onmogelijk in de weg de muren kwamen letterlijk op mij af. We besloten toch vaart achter ons plan te zetten. We zijn 6 maanden bezig geweest om de Hypotheek rond te krijgen mede doordat we op het contract van PJ aan het wachten waren. Toen we de papieren tekende kregen we een melding van Funda. Verkocht onder voorbehoudt. Nou toen hebben we wel even gevloekt het huis stond al 4 jaar te koop ! En bam weg het ging aan onze neuzen voorbij,Balen wat nu? Pingjum kwam aan bot. Een prachtige plek in Friesland waar mijn hart licht als je mij vandaag verteld dat we gaan verhuizen naar Friesland staan mijn koffers binnen 5 minuten ingepakt. We hebben gepuzzeld het huis zelf was spotgoedkoop maar het moest volledig gerenoveerd worden en verbouwd. En de afstand naar het werk was ook behoorlijk.
Helaas we gingen er toch niet voor het was echt wel een heel eind iedere dag 1.5 uur heen en terug naar het werk nee dat werd te gek. Misschien ooit als het moment daar is en we wat meer tijd hebben om te verbouwen en te klussen.
Ons huidige huis kwam eigenlijk als een verassing. We zagen dit huis en besloten maar eens te kijken we hadden namelijk nog 2 compleet mooie huizen gezien waar we niks aan hoefde te doen ( mijn wens ).
Ik was sceptisch de wijk, het huis, en de keuken en badkamer om maar niet te spreken over de jungle die de tuin vertegenwoordigde stonden mij niet aan.
Wij gingen een bezichtiging doen en samen met Jasper Visser gingen we een bezoekje brengen .Jasper is de zoon van goede vrienden van mijn opa en oma en is Makelaar. Zoals hij zelf zegt ik heb verstand van bakstenen.
Het was een buitenkans en dat Jasper mij daarvan kon overtuigen spreekt van goede vakkennis. Het huis is van de woningbouw geweest recent gerenoveerd en hoefde alleen een likje verf een nieuwe vloer en was bewoonbaar. Op de zolder was alles getimmerd en netjes dus we besloten het te doen.
En gelukkig is dat huis nu nog steeds ons thuis met een nieuwe keuken en nieuwe schutting (de tuin en de badkamer staan nog op ons lijstje ).
Maar wat zijn we er blij mee. Toen we hier net een maand woonde werd ons geluk bezegeld met een nieuwe zwangerschap . Pieter-Jan liep al een aantal maanden er over te zeuren en we hadden eerder die maand net een goed gesprek gehad dat ik hier nog niet aan toe was.
Maar zijn wensen waren verhoort ik bleek tijdens dat gesprek al zwanger te zijn. Toen mijn Half zus Manuela op visite was (hoogzwanger besloot ik een zwangerschapstest te doen ) en Ja ik had achteraf gezien moeten wachten tot Pieter-Jan thuis was maar ik heb hem meteen gebeld hij dacht dat ik een grapje maakte. Het was best bijzonder om dit zo te kunnen delen met mijn zusje die al heel jong moeder is geworden.
We zijn zo gelukkig met hoe alles gaat. Ons leven is niet perfect maar het is goed voor ons !
Wat ik niet in dit verhaal heb verteld is wat een topper Pieter-Jan is.
Ik zou hem te kort doen als ik dat niet zou vertellen.
Toen wij in een soort van beginnende relatie raakte heb ik eerlijk met hem besproken dat ik ziek ben. Hij zei meteen ik neem je zoals je bent met alles wat je hebt en wat bij je hoort. Vanaf dat moment heeft hij altijd voor mij en ons gezorgd. Niets is teveel en hij heeft ons zo lief. Er zijn dagen dat ik hem achter het behang wil plakken, en momenten dat ik zou willen dat hij me met sommige dingen zoals het huishouden wat meer zou helpen maar dan besef ik me ook dat hij kei hard werkt. 2 banen en altijd voor de kinderen en mij klaar staat.
Er is niemand waar ik gelukkiger mee zou zijn dan met hem. Ik kan lachen om hem huilen met hem. En deel mijn dierbaarste bezit met hem.
Hij staat er als ik weer eens naar artsen moet.
Of als onze harten breken om medische zorgen om Jayson steunt hij mij bij ieder bezoek. Ik hoef het niet alleen te doen. Hij geeft me het gevoel op deze momenten dat alles goed komt zelfs als hij zelf niet weet of dit gaat gebeuren.
En mocht het ooit zo zijn dat blijkt dat hij zonder elkaar misschien beter werken en wij samen besluiten apart van elkaar verder te gaan. Dan weet ik dat het zeker niet aan hem heeft gelegen. Dan gun ik hem alle geluk met iemand anders of alleen dat is natuurlijk geheel aan hem, Maar het moet wel heel gek lopen wilt dat gebeuren.
Wij proberen namelijk altijd samen uit onze problemen en issues te komen. En als ik terug kijk naar de afgelopen 5 jaar dat wij al gelukkig met elkaar zijn dan kan ik zeggen er waren hoge pieken en diepe dalen. Maar wij pieken in de diepste dalen gewoon door te vertrouwen op elkaar. En als hij mij weer eens op de kast jaagt en ik die pret ogen zie dan diep van binnen smelt mijn hart.
Comments